[นายพรนรินทร์ ภูครองหิน]

กรณีศึกษาการที่ผู้ฟ้องคดีได้รับโอนกรรมสิทธิที่ดินจากบิดาผู้ฟ้องคดี ได้รับอนุญาตขุดบ่อปลา และได้ชำระภาษีในที่ดินดังกล่าว ต่อมาผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ได้ขอรับบริจากที่ดินจากชาวบ้านและบิดาของผู้ฟ้องคดีให้อุทิศที่ดินให้เป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินด้วยความสมัครใจต่อหน้าพยานจำนวน 2 คน คือ นาง ส.และนาย ป.และผู้ฟ้องคดีอยู่ร่วมเหตุการณ์ในการชี้แนวเขตที่ดินดังกล่าว บิดาของผู้ฟ้องคดียังมีสุขภาพแข็งแรง ไม่ได้เป็นโรคความจำเสื่อมแต่อย่างใด การอุทิศที่ดินของชาวบ้านและบิดาของผู้ฟ้องคดี เพื่อก่อสร้างทางสาธารณประโยชน์ โดยจะสร้างถนนบริเวณกึ่งกลางของแนวเขตที่ดินของผู้บริจาคเท่า ๆ กัน แต่ไม่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของผู้บริจาคโดยมีการรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของชาวบ้านและผู้ฟ้องคด ผู้ฟ้องคดีจึงแจ้งให้ อบต.ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ดำเนินการแก้ไขกระกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ทำให้ผู้ฟ้องคดีได้รับความเสียหาย โดยให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 รื้อถอนทางสาธารณะดังกล่าวออกจากที่ดินของผู้ฟ้องคดี หากผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 รื้อถอนไม่ได้ให้ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้องคดี กล่าวคือ การอุทิศที่ดินของบิดาของผู้ฟ้องคดีให้เป็นที่สาธารณประโยชน์ตามหนังสืออุทิศที่ดินดังกล่าว จึงมีผลบังคับตามกฎหมายแล้ว (พิพากษายกฟ้อง) ส่วนรายละเอียดขอให้ศึกษาจากคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด คดีหมายเลขดำที่ อ.32/2557 คดีหมายเลขแดงที่ อ.63/2567 (ค้นโดยนิติกรพร)
<a href="https://www.nitikon.com/document/doc_144950571220240214_161343.pdf" target="_blank">https://www.nitikon.com/document/doc_144950571220240214_161343.pdf</a>