[นายพรนรินทร์ ภูครองหิน]

กรณีศึกษา การที่พนักงานเทศบาลได้นำหลักฐานการผ่อนชำระเงินกู้มาเบิกค่าเช่าบ้านข้าราชการ นายกเทศมนตรีตำบล..(ผู้ฟ้องคดี) ได้มีการตรวจสอบสิทธิ์การเบิกของ พนักงานเทศบาล (ผู้ถูกฟ้องคดี) โดยแต่งตั้งคณะกรรมการซึ่งประกอบด้วยพนักงานเทศบาลตำแหน่งนิติกรร่วมทำการตรวจสอบ และได้อนุมัติให้เบิกค่าเช่าบ้านข้าราชการแก่ผู้ถูกฟ้องคดีตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2549 เรื่อยมาเป็นเวลาเกือบ 7 ปี
     ต่อมามีการทักท้วงจากสำนักตรวจเงินแผ่นดินจังหวัด...เห็นว่าการเบิกเงินดังกล่าวไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ระเบียบ จึงให้งดการเบิกจ่ายค่าเช่าบ้านและเรียกเงินคืนค่าเช่าบ้านที่ได้รับไป โดยเทศบาลให้เรียกเงินคืนค่าเช่าบ้านจำนวนทั้งสิ้น 162,650 บาท กับผู้ถูกฟ้องคดี แต่ผู้ถูกฟ้องคดีเข้าใจมาโดยตลอดว่า ตนเองมีสิทธิ์นำหลักฐานการผ่อนชำระเงินกู้มาเบิกค่าเช่าบ้านข้าราชการได้ จึงเป็นการรับไว้โดยสุจริต ผู้ถูกฟ้องคดีไม่คืนเงินค่าเช่าบ้านพร้อมดอกเบี้ยให้แก่เทศบาล..ผู้ฟ้องคดีแต่อย่างใด 
     เทศบาลจึงนำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครองเพื่อให้พนักงานเทศบาล (ผู้ถูกฟ้องคดี) ชดใช้เงินคืนจำนวนดังกล่าวให้แก่เทศบาล
     กล่าวคือ ผู้ถูกฟ้องคดีเป็นการรับไว้โดยสุจริต เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงว่า ผู้ถูกฟ้องคดีหาได้ระบุข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้งแต่อย่างใดไม่ ประกอบกับผู้ถูกฟ้องคดีได้รับเงินในแต่ละเดือนไปผ่อนชำระเงินกู้แก่ธนาคารอาคารสงเคราะห์ทุก ๆ เดือนจนหมดสิ้นแล้ว ผู้ถูกฟ้องคดี จึงไม่ต้องคืนเงินค่าเช่าบ้านที่ได้รับไปรวมทั้งดอกเบี้ยให้แก่เทศบาล (ผู้ฟ้องคดี) แต่อย่างใด ตามมาตรา 51 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองพ.ศ 2539 ประกอบกับมาตรา 412 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ รายละเอียดขอให้ศึกษาจากคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด คดีหมายเลขแดงที่ อร.209/2566 ที่แนบมาท้ายนี้ มีผู้ขอมาครับท่าน (ค้นโดยนิติกรพร) คลิก Download ได้ที่ 👉
<a href="https://www.nitikon.com/document/doc_61891244920231114_054644.pdf" target="_blank">https://www.nitikon.com/document/doc_61891244920231114_054644.pdf</a>