[นายพรนรินทร์ ภูครองหิน]

นิติกรพรขอนำเรียนกรณีศึกษา"กิ่งของต้นกระถินหักลงมาทับจนได้รับบาดเจ็บสาหัสและร่างกายพิการบุตรสาวถึงแก่ความตายกรมทางหลวงต้องรับผิดหรือไม่"
การที่ต้นไม้หรือกิ่งไม้ใหญ่ริมทางหักล้มทับผู้ขับขี่สัญจรไปมาเป็นเรื่องที่สามารถป้องกันเหตุได้ โดยหน่วยงานผู้รับผิดชอบจะต้องคอยตรวจตรา ตัดแต่ง หรือถอนโค่นต้นที่มีสภาพที่อาจเป็นอันตรายต่อผู้สัญจรบนท้องถนน กรณีที่นาย ว. ได้ขับขี่รถจักรยานยนต์โดยมีบุตรสาวนั่งซ้อนท้ายไปด้วย เมื่อมาถึงที่เกิดเหตุได้มีกิ่งของต้นกระถินขนาดใหญ่ที่อยู่บริเวณไหล่ทางหักลงมาทับนาย ว. และบุตรสาวได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยบุตรสาว ของนาย ว.ได้เสียชีวิตในวันเดียวกัน ส่วนนาย ว. ต้องกลายเป็นคนพิการ แขนและขาทั้งสองข้างอ่อนแรง กล่าวคือ กรมทางหลวงจึงละเลยต่อหน้าที่ไม่ดูแลให้เจ้าหน้าที่ ใช้ความระมัดระวังในการตรวจตราดูแล บำรุงรักษา โค่นหรือตัดแต่งต้นไม้ทุกชนิดในเขตทางหลวงให้อยู่ในสภาพแข็งแรงปลอดภัย เพื่อป้องกนมิให้เกิดอันตรายต่อผู้ใช้ทางหลวง อันเป็นหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติ กรมทางหลวงเป็นหน่วยงานทางปกครองซึ่งมีอำนาจหน้าที่ในการจัดให้มีและบูรณะบำรุงรักษาทางหลวง ซึ่งรวมถึงต้นไม้ที่อยู่ในเขตทางหลวงด้วย แต่กลับละเลยต่อหน้าที่จนเป็นเหตุให้กิ่งของต้นกระถินหักลงมาทับนาย ว. จนได้รับบาดเจ็บสาหัสและร่างกายพิการ รวมทั้งบุตรสาวของนาย ว.ได้ถึงแก่ความตาย ดังนั้น จึงถือได้ว่ากรมทางหลวงกระทำละเมิดต่อนาย ว. ตามมาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพงและพาณิชย์ กรมทางหลวงจึงต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เสียหาย กรณีเป็นค่าเสียหายของผู้เสียชีวิต เช่น ค่ารักษาพยาบาลก่อนเสียชีวิต ค่าหีบศพและอื่น ๆ ค่าขาดไร้อุปการะ ค่าซ่อมรถจักรยานยนต์ ค่ารักษาพยาบาล ค่าที่นอนลม ค่ารถไปโรงพยาบาล ค่าสูญเสียความสามารถประกอบการงาน โดยสิ้นเชิง ค่าทุกขเวทนาอย่างแสนสาหัสเนื่องจากตกเป็นคนพิการไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ รวมเป็นเงินทั้งสิ้นจำนวน 2,413,229 บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ยร้อยละ 7.5.ต่อปี ของต้นเงินจำนวนดังกล่าว ทั้งนี้ ให้ชำระให้เสร็จสิ้นภายใน 60 วันนับแต่วันที่ศาลมีคำพิพากษาถึงที่สุด (คำพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.945/2558 (ค้นโดยนิติกรพร)
http://www.admincourt.go.th/admincourt/upload/admcase/Document/judgement/PDF/2555/01012-550383-1F-580805-0000558933.pdf