ชมรมนิติกรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น:เว็บไซท์อันดับ๑ของวงการท้องถิ่น

(https://scontent.fkkc1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/131616217_4837735366297606_3796605687591398963_n.jpg?_nc_cat=102&ccb=2&_nc_sid=730e14&_nc_eui2=AeFVerjlMtgKIl-yQQ1SWRCgvuQexvKvLhC-5B7G8q8uEJ4Ze1kBACbM-1p9dvBGtBDqbjQWCl0-2XhsiwgkH8Jf&_nc_ohc=B5fPqMQDmNMAX-2wBPu&_nc_ht=scontent.fkkc1-1.fna&oh=73024cb1cb1503c186f972f38939ce30&oe=600A5D21)

นิติกรพรขอนำเรียนแนวทางกรณีศึกษาการใช้รถยนต์ส่วนกลาง จำเลยดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน มีอำนาจหน้าที่ ในการอนุญาตให้ใช้รถยนต์ส่วนกลางของสถานพินิจฯ จำเลยจึงเป็นเจ้าพนักงานซึ่งมีหน้าที่จัดการหรือรักษารถยนต์ส่วนกลาง ซึ่งเป็นทรัพย์ของสถานพินิจฯ การที่จำเลยมีคำสั่งให้พนักงานขับรถใช้รถยนต์ส่วนกลางรับส่ง จำเลยระหว่างที่พักกับที่ทำงานเป็นประจำ และมีคำสั่งให้พนักงานขับรถนำรถยนต์ส่วนกลางพาจำเลยไปทำธุระ ส่วนตัวในวันเสาร์และอาทิตย์ จึงเป็นการใช้อำนาจในตำแหน่งโดยทุจริตอันเป็นการเสียหายแก่สถานพินิจฯ เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๑ และยังเป็นความผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗ แต่การกระทำของจำเลยเมื่อเป็นความผิดตามบทเฉพาะ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๑ แล้วจึงไม่จำต้องปรับบทประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗ ซึ่งเป็นบททั่วไปอีก คำพิพากษาศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบภาค ๖ อท.๓๓/๒๕๖๑ (สืบค้นโดยนิติกรพร)