นักกฎหมายท้องถิ่นเพื่อประชาชน

คำถาม  ๑๗/๙/๖๘
ขอสอบถามกรณี ปปช.ชี้มูลความผิดวินัยฐานไม่ปฎิบัติหน้าที่ราชการตามระเบียบกฎหมายของทางราชการแก่ช่าง อบจ.กรณีรับงานกับเอกชนภายนอกในการก่อสร้างโรงเรียนในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการโดยทำหน้าที่ควบคุมงานในเวลานอกราชการเป็นความผิดวินัยไม่ร้ายแรงกล่าวคือ ตลอดเวลาในการก่อสร้างได้แวะไปดูครั้งเดียวแล้วไม่ได้ไปอีกเลย/อบจ.แต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนฐานกระทำผิดวินัยไม่ร้ายแรง โดยสรุปผลวินิจฉัยว่า งานก่อสร้างดังกล่าวไม่ใช่ของ อบจ.,จึงเห็นสมควรยุติเรื่อง เพราะไม่อยู่ในอำนาจหน้าที่ของ อบจ.
       ความเห็นของคณบทะกรรมการสอบสวนถูกต้องหรือไม่ครับ?
       กรณีนี้ ปปช.ชี้มูลวินัยร้ายแรงกับผู้บริหารโรงเรียนคณะกรรมการตรวจรับพัสดุ ทั้งหมดถูกไล่ออกจากราชการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ตอบ

          "ไปรับจ้างให้หน่วยงานอื่นเขาทำไม..โชคดีที่ถูกชี้มูลเพียงเท่านี้..!!"

          ๑. เมื่อคณะกรรมการ ป.ป.ช.ชี้มูลความผิดทางวินัยอย่างไม่ร้ายแรง (ม.๙๘ ว ๑) นายกฯ ต้องตั้งกรรมการสอบสวนวินัยอย่างไม่ร้ายแรง (ข้อ ๒๖ ว ๕) ตามการชี้มูลของ ป.ป.ช. (สคก.๑๓๒๐/๒๕๖๓)

          ๒. ข้าราชการท้องถิ่นต้องไม่กระทำการใด ๆ อันได้ชิ่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่ว (ข้อ ๒๓ ว ๑)

          ๓. นายกฯ ต้องแสดงความเห็นเป็นหนังสือ หากเห็นแย้งจากคณะกรรมการสอบสวน ให้อ้างเหตุผลประกอบด้วย (ข้อ ๗๗ ว ๒)

          ๔. เมื่อนายกฯ ได้ดำเนินการทางวินัยแก่ข้าราชการท้องถิ่นผู้ใดแล้ว..ต้องรายงานไปยัง ก.จังหวัดเพื่อพิจารณา (ข้อ ๘๗ ว ๑) เมื่อ ก.จังหวัดมีมติเป็นประการใดให้นายกฯ สั่งหรือปฏิบัติให้เป็นไปตามนั้น (ข้อ ๘๗ ว ๔)

          ดังนั้น เมื่อโรงเรียนในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการเป็นหน่วยงานราชการ แม้มิใช่เป็นองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) ก็ตาม ถ้าเกิดความเสียหายแก่ราชการ ข้าราชการท้องถิ่นซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องย่อมกระทำผิดวินัย หากคณะกรรมการเห็นว่าให้ยุติเรื่อง แต่นายกฯ และ ก.จังหวัดอาจเห็นต่างได้ ซึ่งเมื่อ ก.จังหวัดมีมติเป็นประการใด นายกฯ ต้องสั่งหรือปฏิบัติให้เป็นไปตามนั้น

          ข้อสังเกต

          ผู้เกี่ยวข้องในสังกัด ศธ.ถูกลงโทษไล่ออกจากราชการทั้งหมด แต่ช่าง อบจ.ที่เป็นข้าราชการเช่นเดียวกันถูกชี้มูลวินัยอย่างไม่ร้ายแรง ถือว่าเบาแล้ว

          หมายเหตุ

          ปัจจุบันมีการชี้มูลจาก ป.ป.ช.เป็นจำนวนมาก ซึ่งบางครั้งคำตอบอาจคลาดเคลื่อนจากแนวทาง ก.กลาง จะนำข้อมูลที่ได้วางหลักแล้วมาเสนออีกครั้ง

          อ้างอิง :

          ๑. พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.๒๕๖๑
               มาตรา ๙๘ วรรคหนึ่ง
          ๒. บันทึกสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เรื่องเสร็จที่ ๑๓๒๐/๒๕๖๓
          ๓. หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการสอบสวน การลงโทษทางวินัย (พ.ศ.๒๕๕๘/๒๕๕๙) 
               ข้อ ๒๓ วรรคหนึ่ง
               ข้อ ๒๔ วรรคสี่
               ข้อ ๒๖ วรรคห้า
               ข้อ ๗๗ วรรคสอง
               ข้อ ๘๗ วรรคหนึ่ง และวรรคสี่

          ขอบคุณครับ