[นายพรนรินทร์ ภูครองหิน]

นิติกรพรขอนำเรียนการที่เจ้าของที่ดินทำหนังสืออุทิศที่ดินพร้อมอาคารให้กับทางราชการสร้างโรงเรียน โดยมีเงื่อนไขว่า หากโรงเรียนถูกโยกย้ายหรือถูกยุบไปหรือนำที่ดินไปใช้ผิดวัตถุประสงค์เจ้าของที่ดินในฐานะผู้อุทิศที่ดินให้จะขอรับเอาทรัพย์สินคืนตามสัญญาให้ ต่อมาทางราชการได้ใช้ที่ดินแปลงดังกล่าวก่อตั้งโรงเรียนเปิดทำการเรียนการสอนตั้งแต่ปี พ.ศ.2505 ตลอดมา จนกระทั่งในปี พ.ศ.2543 โรงเรียนดังกล่าวถูกยุบไป เจ้าของที่ดินจึงมีหนังสือถึงรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการเพื่อขอที่ดินคืนตามสัญญา แต่กระทรวงศึกษาธิการแจ้งว่าได้จดทะเบียนเป็นที่ราชพัสดุแล้ว เจ้าของที่ดินจึงทำหนังสือถึงรัฐมนตรีกระทรวงการคลังเพื่อขอที่ดินแปลงดังกล่าวคืน ต่อมากระทรวงการคลังได้มีหนังสือแจ้งว่า ไม่โอนที่ดินแปลงดังกล่าวคืนให้เจ้าของที่ดินแต่อย่างใด กล่าวคือ เมื่อที่ดินที่ตั้งโรงเรียนเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภทใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ และกรมธนารักษ์ได้นำที่ดินพิพาทขึ้นทะเบียนเป็นที่ราชพัสดุแม้ต่อมาจะมีการยุบหรือเลิกโรงเรียนก็ไม่ทำให้ที่สาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภทใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ กลับกลายสภาพเป็นที่ดินที่ทรัพย์สินของแผ่นดินธรรมดาที่รัฐยืดถือไว้ และอาจมีการจำหน่ายจ่ายโอนกันได้ตามวิธีธรรมดา ที่ราชพัสดุเฉพาะที่ดินที่เป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภทใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เมื่อเลิกใช้แล้วให้ถอนสภาพโดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกา ดังนั้น การโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินพิพาทซึ่งเป็นที่ราชพัสดุคืนให้แก่เจ้าของที่ดินจึงไม่อาจกระทำได้แต่อย่างใด อ.443/2557 (ค้นโดยนิติกรพร) 24/05/2563

http://www.admincourt.go.th/admincourt/upload/admcase/Document/judgement/PDF/2551/01012-510585-1F-570820-0000136091.pdf